Bredere Uitleg
Transcutane Nervus Vagus Stimulatie
Er wordt op verschillende manieren verwezen naar het proces van het stimuleren van de nervus vagus met micropulsen van elektrische stroom. Nervus Vagus stimulatie (NVS) - verwijst doorgaans naar stimulatie van de zenuw met een chirurgisch geïmplanteerd apparaat en elektrode. Niet-invasieve of transcutane nervus vagus stimulatie verwijst naar stimulatie van de nervus vagus zonder de huid te penetreren met behulp van een extern apparaat en oppervlakte-elektrode. De nervus vagus biedt een unieke toegang tot de hersenen via zijn auriculaire tak, waardoor subcorticale hersengebieden kan moduleren die betrokken zijn bij neurofysiologische en neuro-inflammatoire herstelroutes.
De ontwikkeling van NVS als therapie begon met het onderzoek van James Corning, die het eerste fundamenteel functionerende NVS-apparaat ontwikkelde. Eind jaren negentig keurde de FDA het gebruik ervan goed na succesvolle klinische onderzoeken voor behandelingsresistente epilepsie en depressie. De acceptatie van NVS werd echter beperkt door de noodzaak van chirurgische implantatie, met geografische, ernstgerelateerde en financiële beperkingen. Recente vooruitgangen hebben het mogelijk gemaakt om de nervus vagus te stimuleren zonder chirurgie, door gebruik te maken van de auriculaire tak bij de cymba concha aan de buitenkant van het oor. Deze methode activeert vagale routes op dezelfde manier als chirurgische procedures, waardoor het toegankelijker en kosteneffectiever is.
Waarom is het stimuleren van de nervus vagus gunstig?
Stimulatie van de vagus zenuw maakt gebruik van verschillende modulerende acties in het zenuwstelsel, het immuunsysteem, het autonome, endocriene, cardiorespiratoire en gastro-intestinale systeem. Over de exacte werkingsmechanismen van VNS wordt nog steeds getheoretiseerd, maar dit heeft het vermogen ervan niet gehinderd om veilig en effectief gebruik aan te tonen voor personen die lijden aan aandoeningen die op de vagale routes aansluiten.
Zenuw stimulatie therapieën voor de nervus vagus zijn al goedgekeurd door regelgevende instanties voor toepassingen zoals stemmingsverbetering, pijnverlichting, verbetering van de slaap en het verminderen van angst; Er zijn onderzoeken gaande naar het beoordelen van de inflammatoire modulatie-eigenschappen op het hart, evenals die welke gebruik maken van de effecten van neuroplasticiteit.
Vagus zenuw stimulatie - Werkingsmechanisme
Autonome modulatie
De nervus vagus is de hoofdzenuw van de parasympathische afdeling van het autonome zenuwstelsel, die onbewuste processen in het lichaam reguleert. De nervus vagus innerveert onder andere alle organen in de borst- en buikholte. Het parasympathische zenuwstelsel (PSZ) wordt vaak het ‘rust- en verteringssysteem’ genoemd, terwijl het sympathische zenuwstelsel (SZS) wordt gezien als het ‘vecht- of vluchtsysteem’. Er is aangetoond dat stimulatie van de nervus vagus de PSZ-activiteit verhoogt/de SZS-activiteit verlaagt. Verder regelt de nervus vagus, door deze regulatie van de metabolische homeostase, ook de hartslag, waarbij toenemende vagale activiteit in verband is gebracht met een verlaging van de hartslag. Dit is belangrijk omdat wordt aangenomen dat autonome disfunctie, zoals gekenmerkt door een overactieve SZS-reactie, ten grondslag ligt aan verschillende chronische aandoeningen met een hoge impact, wat de waarde illustreert van een interventie die dit kan moduleren.
Neurotransmitters
Neurotransmitters zijn chemische stoffen die door zenuwvezel impulsen vrijkomen in de omliggende gebieden van deze elektrische activiteit. Voorbeelden van neurotransmitters zijn serotonine, noradrenaline/noradrenaline en Aminobutyric acid (GABA). Onderzoek op dit gebied geeft aan dat het stimuleren van de nervus vagus de afgifte van neurotransmitters in de hersenen kan beïnvloeden. Klinische onderzoeken geven aan dat NVS waarschijnlijk resulteert in veranderingen in serotonine (Ben-Menachem et al. 1995), noradrenaline (Krahl et al. 1998), GABA en glutamaat (Walker et al. 1999). Dit zijn allemaal neurotransmitters die betrokken zijn bij de pathogenese van ernstige depressies. Er wordt gedacht dat deze invloed op neurotransmitters, samen met een aantal andere theoretische mechanismen, de stemmingsverbeterende effecten verklaart die voortkomen uit stimulatie van de nervus vagus.
Ontstekingsmodulatie
Het is nu duidelijk dat het zenuwstelsel de ontstekingsreactie reflexmatig in realtime reguleert, op vrijwel dezelfde manier waarop het de hartslag en andere vitale functies regelt. Er wordt aangenomen dat dit gebeurt via de nervus vagus, via een neuraal reflexmechanisme dat bekend staat als de ‘inflammatoire reflex’. De hersenen ontvangen signalen van het immuunsysteem met als doel de ontstekingen in het lichaam optimaal onder controle te houden. Een disfunctie van deze signalen kan echter tot overmatige ontstekingen leiden. Er werd waargenomen dat zonder activiteit van de nervus vagus (hetzij als gevolg van een vagotomie of neurale laesies) er een afwezigheid was van de ontstekingsreflex die resulteerde in overmatige aangeboren immuunreacties en cytokinetoxiciteit (overmatige ontsteking). Dit leidde tot klinisch onderzoek en demonstratie dat stimulatie van de nervus vagus kan leiden tot een afname van inflammatoire cytokines. Aangenomen wordt dat de ontstekingsremmende eigenschappen van (het stimuleren van) de nervus vagus plaatsvinden via de Cholinerge Anti-inflammatoire Pathway (CAP) en worden gereguleerd door de Hypothalamus-hypofyse-bijnier (HPA)-as. Deze inzichten hebben geleid tot nieuwe mogelijkheden bij de behandeling van ontstekingen via deze selectieve en omkeerbare ‘hard-wired’ neurale systemen.
Neuroplasticiteit
Onderzoek tegen het einde van de 20e eeuw heeft aangetoond dat veel aspecten van de hersenen kunnen worden veranderd of ‘plastisch’ zijn, zelfs bij volwassenen. Neuroplasticiteit is het vermogen van de hersenen om zichzelf te herstructureren door nieuwe neurale verbindingen te genereren. Het zorgt ervoor dat de neuronen of zenuwcellen in de hersenen letsel of ziekte kunnen compenseren en hun processen kunnen aanpassen als reactie op nieuwe situaties of veranderingen in de omgeving. De bevordering van neuroplastische effecten van nervus vagus elektrostimulatie door veranderingen in neurotransmitter niveaus en/of -verwerking van het centrale zenuwstelsel heeft geleid tot een grotere focus op het gebruik van transcutane nervus vagus elektrostimulatie als therapie voor tinnitus en revalidatie na een beroerte. Er wordt nu getheoretiseerd dat een aanzienlijk aantal gevallen van het ontstaan tinnitus het gevolg is van een slechte plasticiteit van de auditieve cortex. Deze toepassingen maken gebruik van de mechanismen van ‘gerichte plasticiteit’, door de vagus te stimuleren om neuroplasticiteit te bevorderen en dit te koppelen aan een specifieke stimulus, bijvoorbeeld, geluidstherapie (voor tinnitus) of revalidatie oefeningen (voor herstel van een beroerte), die zich richten op dit effect van plasticiteit in het specifieke deel van de hersenen dat met elke aandoening gepaard gaat. Dit heeft geleid tot resultaten zoals versneld en verbeterd herstel van een beroerte en vermindering van de symptomen van tinnitus.
Onderstaand onderzoek heeft o.a. bijgedragen aan onze visie en behandelprotocol:
1.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10969939/ 2.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16133780/ 3.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27898202/ 4.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30217648/ 5.https://www.frontiersin.org/journals/neural-circuits/articles/10.3389/fncir.2017.00086/full 6.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16690723/ 7.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21907323/ 8.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12948617/ 9.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17125748/10.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27522167/ 11.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4676495/12.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6020312/13.http://www.sgfinfo.nl/wp-content/uploads/2022/03/Beroepsopdracht.-Ontwikkelingen-binnen-de-interferentie-therapie.pdf 14.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10969939/ 15.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16133780/ 16.https://www.frontiersin.org/journals/neuroscience/articles/10.3389/fnins.2021.709436/full17.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27898202/18.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30217648/19.https://www.frontiersin.org/journals/neural-circuits/articles/10.3389/fncir.2017.00086/full20.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16690723/21.https://www.mdpi.com/2073-4409/12/12/163225. https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2828072
Specifieke referenties inzake Tinnitus:
https://www.hoorzaken.nl/nieuws/stroomdiagram-helpt-diagnose-somatosensorische-tinnitus-vast-te-stellen/https://www.kno.nl/oplossing-tinnitus-met-apparaat-dat-hersenen-traint/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25470370/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30485375/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17999075/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27898202/
https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.1018466108
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28084177/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23237096/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30217648/
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0036222
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0076488
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0040544
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22021023/
https://bmcbiol.biomedcentral.com/articles/10.1186/1741-7007-7-80
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC6866871/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29163066/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26708013/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16690723/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21907323/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27522167/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26538652/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22383901/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22626945/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22005094/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17956768/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10867271/